Wetten en regels

Er bestonden over het geloof rond de Messias ten tijde van Christus verschillende standpunten. Deze verschillende meningen lagen aan de basis van het ontstaan van verscheidene geloofssekten; de Sadduceeën, de Farizeeën, de Zeloten en de Essenen. Elk legden ze hun eigen accent op hun levenswijze. Sommigen hielden zich bijvoorbeeld strikter aan de Thora of hadden een andere houding tegenover het gewone volk dan anderen.   Een sekte kan je omschrijven als een religieuze groepering van kleine omvang gekenmerkt door een exclusieve geest. Deze groepen stellen zich tegen de kerk en denken als kleine kudde dat zij de enige uitverkorenen zijn. Een sekte wordt dus vaak gezien als een groep mensen die onafhankelijk van z’n eigen kerk functioneren.  

1. Farizeeën.  Ze waren bezorgd tegenover het volk: ze wilden het volk trouw de wet laten naleven; maar aan de andere kant minachtten ze het volk omdat het er niet in slaagde die wet na te leven. Ondanks die minachting van de Farizeeën keek het volk naar ze op, doordat ze een trouwe wetsbeleving voor zich hadden. Hun klemtonen op de levenswijze legden ze op de strenge wetsnaleving. Ze zagen de Messias als ‘Zoon van David’, als Messiaskoning die de wet tot haar volheid zal brengen’. Ze bestudeerden voortdurend de Thora. Om te zorgen dat iedereen zich strikt aan de wet zou houden, gaven ze daarom onderricht in de lokale synagoge.   

 2. De Sadduceeën.  Bij hen was namelijk het cultische deel het belangrijkst: hiermee legt men de nadruk op het vieren door middel van riten , tekenhandelingen of sacramenten.  De Sadduceeën hadden veel kritiek op de wetsverklaringen van de Farizeeën. De Sadduceeën stonden voor orde en rust. Zelf werden ze door het volk geminacht. Ook veroordeelden ze volksdevoties en volksgeloof.  Ze geloofden niet in mondelinge traditie en waren vooral conservatief .Hun religie werd beheerst door de Wet. Waarschijnlijk hebben zij alleen de  boeken van Mozes erkend, en zij de profetische boodschappen als die van Daniël, Ezechiël, etc. niet aannamen en daardoor het onderwerp 'opstanding' voor zich voorbij lieten gaan. De profetische woorden sloegen bij de Sadduceeën niet aan. Door hun afkeer tegen elke vernieuwing of leerstellingen, waren zij het tegenovergestelde van de Farizeeën. De Sadduceeën interpreteerde de Wet haast nooit en hielden zich er dus strikt aan. Sadduceeën geloofden niet in Gods bemoeienis met de wereld en de mens. Zij zeiden dat de mens een onbeperkte wil hebben.

Geschreven door Jakolien